شرح مراسم ازدواج در روستای قره تپه (قسمت چهارم)

" عاروسی مامله": 

........ اما خانواده ها بایستی برای "عاروسی مامله" اقدام می کردند. یعنی خانواده عروس برای داماد البسه دامادی و همچنین خانواده داماد برای عروس طلا و زیور آلات و لوازم آرایش و بهداشتی و خریداری می کردند و این کار در دو روز با حضور عروس و داماد انجام می شد.   

روز "عاروسی مامله" هم بسیار جالب بود و هم بسیار لذت بخش، خانواده داماد که برای عروس برای خرید حرکت می کردند، عروس و دو نفر از خانواده عروس را مانند خواهر و خاله و یا عمه را جهت مقبول قرار گرفتن اجناس خریداری شده به همراه خود می بردند و ابتدا از "طلادیکون" یا مغازه های طلافروشی شرو ع میکردند و مقدار طلایی را که لازم و مرسوم بود مانند (خفتی ده منات) یا گردنبند ده منات و دست بند و النگو و انگشتر و گوشواره را به میزان و مبلغ عرف روز محل خریداری و سپس به سایر خریدها می پرداختند. 

از آنجایی که مردم از روستای قره تپه به شهر بهشهر جهت خرید سفر می کردند و خرید آنها هم معمولا به طول می انجامید، نهار را هم میهمان قهوه خانه های سطح شهر می شدند و آن روز را هر چه عروس تقاضا می کرد و البته طبق رسم و رسوم حاکم بر روستا نیز بود خریداری می کردند و البته در بعضی اوقات در این روز ناراحتی هایی هم ممکن بود بوجود آید ، مثلا عروس چیزی طلب می نمود و خانواده داماد مخالف بودند و یا اینکه خانواده داماد دست روی جنسی می گذاشتند که عروس راضی نبود که باز هم به شکرانه خداوند همیشه عاقبتش خیر می شد و به سلامتی خریدشان را کامل می کردند و به خانه داماد می آوردند تا در روز بار برون به عروس تقدیم کنند. 

همچنین خانواده عروس هم در روز بعد از آن، داماد را با خود همراه کرده و برایش خرید هایی چون لوازم سلمانی (جهت استفاده در مراسم دامادی اصلاح) و همچنین لباس مجلسی روز عروسی و ... خریداری می کردند و به خانه عروس می بردند تا به وقتش مراسمات را به خوبی اجرا کنند.  

بعد از اینکه این خرید ها به اتمام می رسید و اجناس خریداری شده برای داماد به منزل عروس و اجناس خریداری شده برای عروس به منزل داماد آورده می شد، فامیلهای طرفین بنا به نسبت فامیلی و حتی همسایگی به "مامله موارکا" یعنی تبریک جهت انجام خرید و دیدن اجناس خریداری شده می شتافتند و روی اجناس پولی را به عنوان شیرینی می گذاشتند و می گفتند "تندرستی ایشالله موارک بووهه ایشالله وشون خوشبخت بوون ، همه جوونا خوشبخت بوون، امه وچا هم بون" انشاالله که به مبارکی و میمنت و انشالله که این زوج خوشبخت شوند و همه جوانها هم همچنین و در کنارشان جوانان و فرزندان ما هم خوشبخت شوند که این نوع دعا کردن برگرفته از دین و فرهنگ ایرانی و مسلمانی ماست که اعتقاد داریم برای استجابت دعا ابتدا بایستی دیگران را دعا کنیم و سپس خودمان را و این سنت حسنه هنوز هم در قره تپه مرسوم است. 

آن زمانها عروسی در دو روز انجام می شد:  

الف ) خورد عارسی روز (روز عروسی کوچک) : شامل مراسماتی چون 1-بار برون 2- جاهاز ورون 3- دامادی اصلاح 4- داماد حنا وندون 5 - عروس حنا وندون  

ب) گت عارسی روز (روز عروسی بزرگ): شامل مراسماتی چون 1- دامادی حموم 2- عاروس حموم 3- زن مار سلام 4- عاروس دنبال

خورد عارسی روز:  

1-بار برون :  

                   در این مراسم خانواده داماد مقداری برنج و لوازم شوینده و آرد و یک سری خشکبار را در "مجمه" هایی قرار میدادند و زنهای فامیل داماد در صبح روز خورد عارسی به سر میگرفتند و با ساز و سیرنگ و شادمانی به  منزل عروس می بردند و مادر عروس هم به هنگام تحویل گرفتن مجمه ها به حاملین آن یک جوراب هدیه می نمود و آنها را به خانه دعوت می کرد و از آنها پذیرایی می نمود و آنها نیز در خانه به لگن ساز و سما در منزل مشغول می شدند. 

2- جاهاز ورون:  

                    در این مراسم خانواده داماد با اذن پدر و مادر عروس در بعدازظهر روز خورد عارسی جهیزیه خریداری شده را از منزل پدری عروس به منزل جدید این زوج می بردند . 

البته با توجه به اینکه همانطور که گفته شد آن زمانها مقدار لوازم و اجناس جهیزیه زیاد نبود عمده آن را زنان فامیل به سر گرفته و به منزل جدید می بردند و زیبا ترین جنس موجود در جهیزیه پرده های سفیدی بود که عروس در دوران نامزدی آن را گلدوزی و سوزن دوزی می نمود و آن را برای خانه خود حاضر می کرد و در زمان خود بسیار زیبا و آمیخته به عشق و زحمت و امید به زندگی بود.  

جهیزیه تهیه شده وقتی به منزل جدید انتقال داده می شد بلا فاصله توسط زنان حاضر مرتب و جا به جا می شد و به اصطلاح خانه عروس را حاضر می نمودند و شرایط را یرای ورود عروس و داماد به خانه محیا می کردند.

3- دامادی اصلاح:   

                   در بعد از ظهر خورد عارسی و بلا فاصله بعد از مرتب سازی اتاق عروس که عمدتا یک خانه گلی کوچک در منزل پدری داماد بود ، مراسم اصلاح مو و محاسن داماد با حضور فامیلها و خانواده عروس و داماد به غیر از پدر و مادر عروس اجرا می شد. 

کیفیت این مراسم به گونه ای بود که زنان فامیل عروس لوازم سلمونی از قبل آماده شده را از منزل پدری عروس به منزل داماد می آوردند تا مراسم "دامادی اصلاح" انجام شود و استاد سلمانی هم  موها و محاسن داماد را اصلاح می کرد و او را داماد می ساخت و آن مراسم را "دامادی اصلاح" می گفتند و این اصلاح آرزوی همه پسران جوان و مجرد بود. 

از قدیم الایام و حتی تا کنون وقتی جوانی مجرد به سلمونی می رود و اصلاح می کند خانواده و هر کسی که وی را می بیند بعد از سلام می گوید "ایشالله دامادی اصلاح هاکنی" یعنی انشاالله یک روزی شما را در مقام دامادی اصلاح کنند و این یک اصلاح خاطره انگیزی برای هر فرد ذکور قره تپه ای بود. 

بعد از اصلاح و همزمان با نواختن صدای تبل و دهل که در قدیم مرسوم بود مردم و فامیل پولی را به رسم هدیه روی میز داماد می گذاشتند که تماما بعد از جمع آوری به فرد پیرایشگر تقدیم می شد که در واقع حق الزحمه و شیرینی وی محسوب می شد.  

ادامه در قسمت بعد......